تمرکز بصری، عامل ناشنوایی موقت؟
طی مشاوره های متعدد برای درمان اختلالات ویژه یادگیری، از پدران و مادران کودکانSLD می شنویم که فرزندمان انگار ناشنواست هرچی صدایش می کنیم جواب نمی دهد یا هم به تلویزیون تماشا می کند و هم می نویسد یا محو تماشای تلویزیون است و غذا نیز می خورد وبعد از اتمام برنامه تلویزیونی غذا طلب می کند دلیل این موضوع چیست؟ وچکار می توانیم بکنیم؟
توجه شما را به یک پژوهش در این زمینه جلب می کنم:
مطالعات جدید نشان میدهد تمرکز بر تکالیف دیداری باعث می گردد افراد به طور موقت (حین اجرای تکلیف) نسبت به صداهای نرمال پیرامون خود ناشنوا شوند. بررسی توانایی افراد در تمیز و شناسایی صداها در طول اجرای تکالیف دیداری نشان دهنده میزان خطای بالایی در تشخیص و شناسایی صداها بود، حتی صداهایی که کاملا واضح بوده و به راحتی قابل تشخیص هستند یا حتی در زمانی که تکالیف دیداری ساده به افراد ارائه می شد. فعالیت مغزی افراد توسط MEG ثبت گردید. فعالیت مغزی افراد حین ارائه تکالیف دیداری منظم و محرک های صوتی متفاوت با تن های متفاوت ارائه گردید. نتایج اسکن های مغزی نشان داد در شیارهای گیجگاهی فوقانی و شکنج های گیجگاهی پشتی، افزایش پاسخ های دیداری فراخوانده شده (در ۱۰۰ میلی ثانیه) و کاهش پاسخ های شنیداری فراخوانده شده (بیش از ۱۰۰ میلی ثانیه) ثبت گردید. به نظر می رسد افزایش بارهای دیداری منجر به کاهش توان تعیین و شناسایی محرک های شنیداری می گردد.
همچنین بخوانید : تقویت حافظه ی کودکان مبتلا به اختلالات یادگیری و اختلال NLD
خلاصه مقاله :
- مشکل: برخی کودکان SLD به نظر می رسد ناشنوا هستند و به صداها توجه نمی کنند، در حالی که همزمان به تلویزیون نگاه می کنند یا غذا می خورند.
- علت: مطالعات نشان داده که تمرکز بر روی کارهای دیداری، به طور موقت پردازش شنوایی را مختل می کند، به ویژه برای صداهای ضعیف.
- راه حل: برای کودکان SLD، باید از محرک های دیداری و شنوایی به طور متعادل استفاده شود و به آنها فرصت کافی برای پردازش هر دو نوع محرک داده شود.
